Vroeger had ik een baan bij Pirelli Tyres in de logistieke afdeling. Pirelli maakt niet alleen banden voor performante wagens zoals Porsche, Ferrari en Lamborghini, maar zijn ook de producent van de beroemde Pirelli Calendar.
De Pirelli kalender begon zijn roemtocht als een gewone publicitaire kalender in 1964 voor klanten van de Britse afdeling van Pirelli. Maar ondertussen is de Pirelli Kalender uitgegroeid tot een mytisch object, met een hele reeks uitmuntende fotografen op zijn palmares: Liebovitz, Avedon, Ritts...
Nu heeft hij de mytische status verworven vanwege zijn beperkte oplage, het feit dat je hem niet kan kopen (behalve gekken die hem verkopen op eBay natuurlijk) en die normaal alleen verkregen kan worden door Prinsen, Ambassadeurs, topdirecteurs en andere VIP-klanten.
In 1974 werd de kalender stopgezet tijdens de Economische crisis (ja kindjes, in de jaren '70 hadden wij ook een economische crisis, en die had een grotere impact dan de huidige => wij hadden autoloze zondagen!) maar 10 jaar later kwam de kalender terug op de markt.
Dankzij mijn goede connecties met Pirelli Limited, heb ik een mooie collectie kunnen opslaan.
De oudste kalender die ik heb, is die van 1984 Uwe Ommer – The Bahamas. De vorige heb ik helaas niet, maar wel de meeste die daarna werden gepubliceerd.
Ik heb nog mooie herinneringen aan mijn tripjes naar Burton-on-Trent om de ontbrekende kalenders op te pikken. Natuurlijk in combinatie met een bezoekje aan de Cotswolds met mijn toenmalige vriendin, Anne.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten